Rezydencja Bakamus jest obiektem nowym, wybudowanym w znakomitej lokalizacji przepięknego Sandomierza. Swoją przygodę z tym miastem warto rozpocząć od Rezydencji Bakamus – z okien obiektu rozciąga się wspaniała panorama na Stare Miasto, a spacer z Rezydencji do centrum miasta stanowi znakomitą okazję na podziwianie najpiękniejszych widoków Sandomierza.
Dominikański kościół p.w. św. Jakuba Apostoła z pozostałościami klasztoru, istniejący od blisko 800 lat to najstarszy z zachowanych sandomierskich kościołów. Jego historia i zabytki w nim zgromadzone urzekały wielu znanych Polaków, ludzi pióra, miłośników Sandomierszczyzny, ale i zwiedzający go dzisiaj turysta dostrzeże oryginalne piękno tego miejsca, które jest żywą historią minionych wieków i świadectwem wielkiej wiary odeszłych pokoleń.
Późnorenesansowe, dawne kolegium jezuickie, wzniesione z fundacji Hieronima Gostomskiego w latach 1602-15. Kolegium zostało zniszczone podczas pożaru w 1813 r., w latach 1820-26 odbudowano zachowane do dziś skrzydło wschodnie, skrzydło południowe (oraz stojący na dziedzińcu kościół św. Piotra) rozebrano w II poł. XIX w. W budynku znajduje się Liceum Ogólnokształcące.
XIV wiek ze wspaniale zachowaną polichromią.
Wzniesiony w drugiej połowie czternastego wieku. Pierwotna budowla w kształcie wieży została rozbudowana w XV wieku uzyskując plan wydłużonego prostokąta. W XVI w. nadano ratuszowi formy renesansowe, budując u góry attykę, która jest zarazem jedną z najpiękniejszych attyk ratuszowych w Polsce.
Zamek murowany zbudowany w XIV w. z fundacji Kazimierza Wielkiego na miejscu wcześniejszego grodu, przebudowywany w I poł. XVI w. na rezydencję renesansową wg projektu mistrza Benedykta, wysadzony przez Szwedów w 1656 r. Ocalało jedynie skrzydło zachodnie, które odbudowano z inicjatywy Jana III Sobieskiego w latach 80-tych XVII w., czego efektem było powstanie korpusu zamkowego typu pałacowego, ok. 1825 r. obiekt adaptowano na więzienie (mieszczące się tu do 1959 r.) i nadano mu klasycystyczny wygląd. Po przeprowadzeniu remontu i niezbędnych prac adaptacyjnych, zamek od 1986 r. jest siedzibą Muzeum Okręgowego.
Jest jedną z czterech bram wchodzących w kompleks murów obronnych Sandomierza, wzniesiona przez króla Kazimierza Wielkiego około 1362 roku. Do bramy przylegają, bo obu jej stronach pozostałości murów. W szesnastym wieku bramę zwieńczono renesansową attyką. Attyki budowano w celu zabezpieczenia dachów przed wyrzucanymi przez nieprzyjaciela strzałami z gorejącymi wiechciami. Wspomniana attyka była więc strukturą podnoszącą obronność budowli. Bramę zamykano od góry broną, czyli mocną, okutą żelazem kratą z bali dębowych.
Długość to około 450 m, najniżej położona komora ma głębokość prawie 12 m trasa obejmuje 34 komory na różnych poziomach, współczesne nazwy nawiązują do historii, legend oraz architektury.
Jedyna zachowana furta, spośród niegdyś istniejących w systemie murów obronnych.
Dawna mansjonaria, dom ceglano-kamienny, gotycki, wzniesiony z fundacji Jana Długosza w 1476 r.
Rozdziela wzgórza Świętojakubskie i Świętopawelskie. Jest to najpiękniejszy wąwóz spośród lessowych wąwozów sandomierskich. Strome ściany tego blisko półkilometrowego jaru dochodzą do 10 m wysokości.
Barokowa, wzniesiona w obecnej formie w 1758 r. z dobudowanym od strony północnej w I poł. XIX w. domem kahału, zdewastowana podczas II wojny światowej, w latach 60-tych remontowana i zaadaptowana na potrzeby Archiwum Państwowego.
Gotycki, wzniesiony w latach 1426 – 34 w miejscu pierwotnego drewnianego z 1226 r., rozbudowany i przebudowany, wystrój wnętrza wczesno barokowy i barokowy, przy kościele późnobarokowa dzwonnica z I poł. XVIII w . Obok na cemnatrzu parafialnym grób Tekli Nekanda – Trepka, ciotki Stefana Żeromskiego.
Barokowy, wybudowany w latach 1679-89. Kościół św. Józefa przebudowano w latach 1809-23, w podziemnej krypcie można oglądać trumnę z dobrze zachowanymi zwłokami zmarłej w 1698 r. Teresy Morsztynówny. Od strony południowej zachowały się budynki dawnego klasztoru przekształcanego w XIX-XX w., od strony zachodniej znajduje się dziedziniec otoczony murem z kapliczkami — Stacjami Męki Pańskiej z II poł. XVIII w.
Barokowy; kościół św. Michała zbudowano w latach 1686-92 wg projektu Jana Michała Linka, częściowo przekształcony w latach 1757-69, na szczególną uwagę zasługuje drewniana, barokowa ambona wsparta na drzewie genealogicznym zakonu benedyktynów wykonana przez Mateusza Roskwitowicza w końcu XVII w.
Doskonałym miejscem do wypoczynku rodzinnego jest odnowiony „Park Piszczele”. Zlokalizowano w nim m.in:. ścieżki spacerowe i rowerowe, skate-park oraz restaurację, zimą zaś uruchomiony jest stok narciarski wraz z wyciągiem.
Ważną i nową atrakcją Sandomierza jest Bulwar nad Wisłą im. Marszałka Józefa Piłsudskiego, na którym znajdują się m.in:. nowoczesna przystań dla sprzętu pływającego, informacyjno-rekreacyjny Budynek Sportów Wodnych oraz doskonale wyposażony plac zabaw dla dzieci. Wzdłuż brzegu Wisły powstała również wspaniała promenada, będąca doskonałym miejscem spacerowym dla mieszkańców tysiącletniego grodu oraz turystów odwiedzających Sandomierz.